خدمات ساختمانی و تأسیساتی مهدکودکها

رگولاتور خطی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نماد نیاز     این نوشتار نیازمند به افزودن رده‌ تخصصی است. با توجه به ویکی‌پدیا:رده‌بندی رده‌های مورد نیاز را اضافه کنید .
نمونه‌ای از مدار رگولاتور خطی

در مهندسی الکترونیک، تنظیم کننده خطی یا رگولاتور خطی، یک المان و یا مداری برای تأمین ولتاژ ثابت است. وظیفه این سیستم آنست که در صورت تغییرات ولتاژ منبع تغذیه، ولتاژ دو سر بار را ثابت نگه دارد. اینکار بدین صورت انجام می‌گیرد که مقاومت داخلی رگولاتور خطی متناسب با مقاومت بار تغییر می‌کند و در نتیجه ولتاژ ثابتی در خروجی بدست می‌آید. از این رو اگر ما بار را نیز تغییر دهیم، همواره باید ولتاژ ثابتی در خروجی داشته باشیم. المان تنظیم کننده ولتاژ طوری طراحی می‌شود که مانند یک مقاومت متغیر در یک مدار تقسیم ولتاژ عمل کرده و ولتاژ ثابتی را در دو سر بار تحویل دهد. همواره اختلاف ولتاژ بین ورودی رگولاتور و خروجی آن به صورت حرارت تلف می‌شود. در مقابل، تنظیم کننده‌های سوئیچینگ، از یک المان فعال (ترانزیستور) که در حالت روشن و خاموش کار می‌کند استفاده می‌کند و ولتاژ خروجی، یک مقدار متوسط است. اصلی‌ترین عیب رگولاتورهای خطی، پایین بودن راندمان آن به علت اتلاف توان بالا (به صورت حرارت) است.

در تنظیم کننده‌های خطی به علت اینکه ولتاژ رگوله شده همیشه باید از ولتاژ ورودی رگولاتور کمتر باشد لذا بهره این سیستم محدود است و همواره به دلیل افت ولتاژ در این رگولاتورها، باید ولتاژ ورودی از ولتاژ خروجی بیشتر باشد. در تنظیم کننده‌های خطی، ممکن است المان تنظیم کننده به صورت موازی با بار (رگولاتور موازی) و یا به صورت سری مابین منبع ولتاژ و بار (رگولاتور سری) قرار گیرد. مدارات ساده از یک دیود زنر و یک مقاومت سری تشکیل می‌شود. مدارات پیشرفته تر از قسمت‌های مختلفی برای ولتاژ مرجع، تقویت کننده خطا و المان عبور قدرت تشکیل شده‌است. به علت اینکه مدارات تنظیم کننده ولتاژ به صورت عمومی در اکثر وسایل مورد استفاده قرار می‌گیرد، تنظیم کننده‌های مدار مجتمع بسیار پرکاربرد هستند.

محتویات

    ۱ بررسی اجمالی
    ۲ رگولاتور موازی
    ۳ رگولاتور سری
    ۴ رگولاتورهای ثابت به صورت مدار مجتمع
        ۴.۱ تنظیم کردن رگولاتورهای ثابت
    ۵ رگولاتورهای متغیر مدار مجتمع
    ۶ منابع

بررسی اجمالی

از یک ترانزیستور (یا هر المان دیگر) به عنوان یکی از مقاومت‌های مدار تقسیم‌کننده ولتاژ برای تنظیم ولتاژ خروجی استفاده می‌شود (مقاومت دوم همان مقاومت بار است). ولتاژ خروجی با یک ولتاژ مرجع مقایسه می‌شود و یک سیگنال کنترل به پایه بیس یا گیت ترانزیستور ارسال می‌شود. به کمک فیدبک منفی و روش‌های جبران سازی مناسب، ولتاژ خروجی تا حد قابل قبولی ثابت می‌ماند. رگولاتورهای خطی اغلب ناکارآمد هستند زیرا ترانزیستور به عنوان یک مقاومت اهمی عمل کرده و توان الکتریکی را به صورت حرارت تلف می‌کند. مقدار تلفات توان ترانزیستور برابر است با حاصلضرب شدت جریان عبوری در اختلاف ولتاژ بین ورودی و خروجی و از این رو، تنظیم کننده‌های خطی در مواردی بکار می‌رود که اختلاف ولتاژ منبع ورودی با خروجی مدار کم باشد. از سوی دیگر در رگولاتورهای خطی نیازی به سلف و ترانسفورماتور نیست. این المان‌ها سبب تداخل الکترومغناطیسی شده و همچنین وزن و قیمت مدار را بالا می‌برند.

در همه رگولاتورهای خطی، ولتاژ ورودی باید از یک مقدار حداقل کمتر نباشد. این مقدار اندکی بالاتر از ولتاژ خروجی است. به عنوان مثال تنظیم کننده پرکاربردی مانند ۷۸۰۵ که دارای ولتاژ خروجی ۵ ولت است، تنها زمانی می‌تواند این ولتاژ را تأمین کند که ولتاژ ورودی آن کمتر از ۷ ولت نباشد.

رگولاتورهای خطی به دو صورت طراحی می‌شوند: رگولاتور سری و رگولاتور موازی.
منابع: ویکی پدیا و talagostar . com